|
En dag du vart sur
og va' som ei sjur,
så gjekk æ en tur i hagan.
Ja, æ stramma mæ opp,
og tok med en kopp
og blainda nå godt ferr magan.
Men, da kom du og fjasa,
og kjæfta og masa
om at æ mått' ta det med ro.
Og du tok fra mæ karsken
og sa: «Fy farsken!»,
mens du gjekk og slo spriten i do!
Men, da tok æ på
sko
og sa: «Bærre glo.
Nu går æ på pub på Øra».
Og du flaug opp i flijnt,
og ga mæ eit hijnt,
så æ sprang ut gjænnom døra!
Men, da æ ramla på bakken
og slo mæ i nakken,
da syntes æ at du gjekk ferr langt.
Mens æ lå der og kravla,
stod du der og skravla
om at livet va' vrient og vrangt!
Næ, du styra som
fa'n
og kjæfta dein da'n.
Men, det gjekk nu som æ pønska (på):
Ferr æ ga dæ eit smil,
som fekk dæ i tvil
om ka det va' du ønska.
Og du smeilta og fnisa,
og kræmta og glisa,
og sa at æ va' dum og rar.
Men du strauk mæ på låret
og busta te' håret.
Og det vart godt å vårra en kar!
Æ e' kanskje rar,
Men vi e' eit par,
sjøl om vi krangle og gnåle'.
Ja, vi kjæmpe' nå'n slag
men passe' i lag.
Så en krangel kain vi tåle.
Vi har ælska om natta
og liggi og skratta,
og kjeint at krangel'n gjord' ås godt.
Vi har krangla og kvini
og snufsa og grini.
Så, livet med dæ e' ærlig og flott!!
|
|
.jpg)
